shahname picture
shahname picture
shahname picture
shahname picture
shahname picture
shahname picture
ابوالفرج رونی

ابوالفرج رونی

ابوالفرج ابن مسعود رونی (درگذشتهٔ ۵۲۵ هجری قمری)، در رونه از قراء نیشابور متولد شد. چون مدتی در لاهور زیست او را لاهوری نیز گفته‌اند. آغاز شهرت او از هنگام ورودش به دربار سلطان ابراهیم بن مسعود غزنوی بود و در زمان پسرش سلطان مسعود غزنوی ادامه یافت. انوری از سبک او پیروی کرد. نامش بلفرج نیز ضبط شده‌است.

تولد:نیشابور

تاریخ تولد:450

وفات:نامشخص

تاریخ وفات:525

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «تا جزع هوات را دلم حرز افتاد» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
ز
س
ش
ل
م
ن
و
ی

شماره ۱: ارزانی عشوه تو هستم صنما

شماره ۲: ای محتمشان حضرت آنید شما

شماره ۳: گه نیک به گفتار برافروخت مرا

شماره ۴: از درد فراقت ای به لب شکر ناب

شماره ۵: ای رأی سفر کرده فغان از رایت

شماره ۶: چون چرخ برافکند ردای زربفت

شماره ۷: با روی تو آبله بسی کوشیدست

شماره ۸: روی تو ز مشک زلف قارون گشت ست

شماره ۹: از عقل نگر تا نبرد نام دلت

شماره ۱۰: ای دل چو به تو چشم تو بهتر نگرد

شماره ۱۱: چون است که عشق اول از تن خیزد

شماره ۱۲: ای معطی دولت ای سرافراز عمید

شماره ۱۳: یارب تو کنی عید که گرداند عید

شماره ۱۴: با هجر من ضعیف را تاب نماند

شماره ۱۵: مسکین تن بی خواب مرا تاب نماند

شماره ۱۶: ای جوی فراق در تو پایاب نماند

شماره ۱۷: بر یاد جمال ملک چشمم به غنود

شماره ۱۸: چون دیده من به سوی جانان نگرد

شماره ۱۹: گفتم که ز خردی دل من نیست پدید

شماره ۲۰: چون باز به صید یاوه باز تو شود

شماره ۲۱: تا جزع هوات را دلم حرز افتاد

شماره ۲۲: پیوسته مرا دل به هوای تو کشد

شماره ۲۳: از هر که دهد پند شنودن باید

شماره ۲۴: ای مایه اعتصام خلق ای منصور

شماره ۲۵: در ظلمت شبهای فراق ای دلبر

شماره ۲۶: از بهر چرا مرا نداری معذور

شماره ۲۷: گر عاشق دلسوخته بی تدبیر

شماره ۲۸: ز آن عهد پر از نفاقت ای شمع سرور

شماره ۲۹: شبهای دراز تو به آرام و به ناز

شماره ۳۰: بادی که درآیی به تنم همچو نفس

شماره ۳۱: ای دل به سفر چرا نبندی مفرش

شماره ۳۲: سرمست به کوی دوست بگذشتم دوش

شماره ۳۳: آن را که چو ما سرشت باشد از گل

شماره ۳۴: ای عشق به خویشتن بلا خواسته ام

شماره ۳۵: ای رایت شه گرفته از نام تو نام

شماره ۳۶: تا چون گل لعل گونه بفروخته ام

شماره ۳۷: در عشق چو نار کفته شد رخسارم

شماره ۳۸: تا باز ترا به دیده ام زارترم

شماره ۳۹: این پند نگاه دار هموار ای تن

شماره ۴۰: برخاسته ام دوش به دبابی من

شماره ۴۱: از گرمی خورشید رخ روشن او

شماره ۴۲: ای جود و جمال ملک رام آمده ای

شماره ۴۳: ای بنده دولت تو هر آزادی

شماره ۴۴: ای دل مخور اندیشه فردا بیشی

شماره ۴۵: ای خدمت تو بر رهی آمال رهی